Tanja Ineke: "Ik vind het belangrijk dat we doelmatig en efficiënt omgaan met de publieke middelen die ons in de zorgsector zijn toevertrouwd"

In deze rubriek spreken we elke maand met een andere bestuurder van De Nationale Zorgklas. Dit keer is Tanja Ineke aan het woord. Samen blikken we terug en vooruit. Waarom sloot zij zich aan bij De Nationale Zorgklas? Hoe ziet zij de kansen voor de zorg in de toekomst? Dit en meer lees je terug in dit gesprek met Tanja.

Tanja, wil je kort vertellen hoe je in de zorg terecht bent gekomen?

‘Voordat ik in de zorg kwam, heb ik een lange tijd in de sociale zekerheid gewerkt. Daarnaast zijn mijn vrouw en ik al lange tijd een pleeggezin. Ik ben in verschillende verenigingen voor pleeggezinnen actief geweest, en leerde hierdoor ook de achterkant van deze organisaties kennen. Binnen deze rollen, als pleegouder en vanuit mijn werk in de sociale zekerheid, werd mijn belangstelling voor de zorg gewekt.’

Je bent een drukbezette professional. Waarom besloot je de functie van bestuurder bij De Nationale Zorgklas aan te nemen?

‘Bij De Nationale Zorgklas kwamen verschillende zaken die mij aan het hart gaan, samen. In de zomer van 2019 startten wij bij Libertas Leiden een initiatief waarmee we mensen snel inzetbaar maakten voor ondersteuning in de zorg. In de zomervakantie piek is dit altijd hard nodig. Dit hebben we toen samen met het MBO Rijnland mogelijk gemaakt. Een half jaar later werd dit tijdens de corona crisis ineens de vraag van heel Nederland. Hoe vinden we snel mensen die kunnen ondersteunen in de zorg?’

En toen kwam De Nationale Zorgklas op je pad?

‘Toen ik werd benaderd om mij als bestuurder aan te sluiten bij De Nationale Zorgklas, kon ik natuurlijk geen nee zeggen. Ik vind het belangrijk dat we projecten en initiatieven ontwikkelen die de aansluiting tussen arbeidsmarkt en werkplek verbeteren. Dat we doelmatig en efficiënt omgaan met de publieke middelen die ons in de zorgsector zijn toevertrouwd. Dat we tot vernieuwende vormen van onderwijs komen. Binnen De Nationale Zorgklas kwamen al deze elementen terug. En het bevestigde mijn idee dat ik aan het begin sta van een belangrijke innovatie op het gebied van zorg en opleiden. Ik wil dit verder brengen. En ik geloof er echt in dat we de knelpunten in de zorg via initiatieven zoals De Nationale Zorgklas kunnen oplossen.’

Inmiddels is het eind 2020 en zitten we nog steeds middenin de tweede coronagolf. Hoe zie jij de situatie nu?

We kunnen het eigenlijk geen golf meer noemen. Het is een aanhoudend issue en het creëert nieuwe uitdagingen. Volgens mij zijn er twee dingen aan de hand. Allereerst is er inmiddels vrijwel genoeg hulp voor ondersteunende taken in de zorg, op niveau 2. Binnen organisaties ontstaat echter een steeds dominantere vraag naar hulp op niveau 3 en niveau 4. We moeten uitkijken dat we de organisaties niet uit balans trekken. Dat niet slechts een klein clubje overblijft die bevoegd is om complexere zorgtaken uit te voeren. Dan worden zij te zwaar belast met het begeleiden en steunen van de andere groep medewerkers. De vraag is, hoe gaan we dit voorkomen?’

‘Ten tweede raken veel mensen vanwege corona hun baan kwijt. Bedrijven gaan failliet, het werk verandert structureel. Je zou kunnen denken, dit kan de zorg helpen. Deze mensen kunnen de overstap maken en in de zorg aan de slag gaan. Maar deze mensen hebben een hypotheek, kinderen, en andere vaste lasten. Zij kunnen niet zomaar een jaar of twee er tussenuit stappen voor omscholing. Dus dan blijven we achter met de vraag, hoe kan de loonkloof tijdens hun studieperiode opgevangen worden?’

Via De Nationale Zorgklas?

‘Het zal een uitdaging worden. Maar inderdaad, De Nationale Zorgklas kan onderdeel zijn van een oplossing op dit gebied. Via De Nationale Zorgklas kunnen modules ontwikkeld worden waarin men stap voor stap onderdelen van zorgopleidingen volgt. Zo kunnen mensen zelfstandig voortgang boeken en snel inzetbaar raken op een bepaald niveau zonder dat zij vanwege een opleiding een aantal jaar (deels) hun inkomen verliezen.’

‘Daarnaast moet de politiek buiten de kaders van Den Haag denken, en actief met zorgorganisaties naar oplossingen zoeken. Vanuit mijn werkgeversverantwoordelijkheid kan ik van alles willen maar ik kan het niet - alleen - bekostigen. We moeten samen tot slimme oplossingen komen om te voorkomen dat de systemen vastdraaien.’

Hoe kijk jij naar de toekomst van de zorg in Nederland?

‘Mijn hoop is dat er arrangementen ontstaan die mensen de mogelijkheid geeft om oud te worden op de manier hoe zij dit willen. Dat de diversiteit van woonvormen zal toenemen. Het gat tussen het verpleeghuis en thuiszorg wordt opgevuld met bijvoorbeeld woonwijken waar een goede balans is tussen dragers – zij die zorg en steun nodig hebben – en vragers – zij die zorg en steun kunnen bieden.

‘Daarnaast ontstaan er dynamische loopbaanpaden, waarin ruimte is voor flexibele banen. Zorgverleners kunnen zich in verschillende sectoren begeven. Het wordt heel normaal dat iemand een overstap maakt naar een andere sector in de zorg. Of een aantal dagen per week in een wijkteam helpt, en de andere dagen in een verpleeghuis werkt. Of zelfs compleet ander werk combineert met een aantal dagen werk in de zorg.

‘Dat is mijn hoop voor de toekomst van de zorg. Een dynamisch en flexibel werkveld waar voor iedereen een werkplek is weggelegd.’