Jan Glas kwam in 2015 van een afspraak met een klant toen hij zich realiseerde dat zijn werk als marketingadviseur hem niet meer gelukkig maakte. Hij gooide het roer om en maakte van zijn hobby zijn vak: schrijven. In de afgelopen jaren werkte hij bij meer dan 12 organisaties en schreef over zijn ervaringen op de werkvloer. In de zomer van 2020 kwam hij zo ook bij zorgorganisatie Libertas Leiden terecht. Wij spraken Jan over zijn ervaringen in de zorg en het boekje dat hieruit volgde: Hé, ben je alleen?.

Voor Jan was het een simpel idee, meewerken in de zorg en schrijven over de ervaringen. Zie het als een soort dagboek. Iets wat hij al vele malen eerder had gedaan bij andere organisaties. Een schoonmaakbedrijf, de Voedselbank, enzovoort. Maar nog niet eerder had hij de zorgsector betreden. Via LinkedIn zocht hij contact met Libertas Leiden. De teammanager en sectormanager waren direct enthousiast over Jan’s idee en zo startte zijn loopbaan in de zorg. ‘Mijn dochter, die al meerdere jaren in de zorg werkt, zei, pap dat moet je niet doen. Dat is niets voor jou. Maar ik kwam er al vrij snel achter dat ik het wél leuk vond’, aldus Jan.

Impressie van de zorgsector

Jan ging zonder verwachtingen van start: ‘Ik vond het in het begin wel spannend natuurlijk, zoals altijd bij een nieuwe baan. Maar ik ben er blanco ingegaan en nam mij voor om hard te werken en zo mijn plekje te verdienen’. Het viel hem op hoe ijverig mensen in de zorg werken, en dat de werkdruk hoog ligt. ‘Ze werken nergens zo hard als in de zorg. De inzet is enorm en het zijn allemaal bevlogen mensen. Als ieder bedrijf dit soort werknemers zou hebben dan zouden zij zich gelukkig prijzen’.

IJsje op bed

Inmiddels is Jan vele mooie ervaringen rijker en heeft hij dit allemaal uitgewerkt in blogs op zijn website en in het boekje, ‘Hé ben je alleen?’. ‘Het was een hele leerzame periode. Ik kwam erachter dat ik veel zorgzamer ben dan ik dacht, en dat ik het ook leuk vind om te zorgen en een luisterend oor te bieden’, vertelt Jan.

Herinneringen zijn er genoeg, zoals die keer in de hete zomer van 2020 dat hij langsging bij een bewoonster. ‘Ze lag aan het einde van de middag al op bed en ik bedacht mij dat ze waterijsjes in de vriezer had liggen. Dus ik zei, wil je een ijsje? Waarop zij antwoordde dat ze dit alleen wou als ik er ook een zou eten. Dus daar zaten wij vervolgens, op de rand van haar bed, samen een waterijsje te eten op die hete namiddag. Dat zijn toch hele mooie momenten’.

‘Werkgevers moeten meer kansen creëren’

Werken in de zorg is Jan goed bevallen. Daarom werkt hij nu als activiteitenbegeleider voor Roads, onderdeel van Arkin. Geestelijke gezondheidszorg, werken en daarover schrijven op glaswerkt.nl. De stap naar de zorg is voor hem dus een goede keuze geweest.

Het is voor zij-instromers echter niet altijd even makkelijk om een plek te vinden in de sector. Volgens Jan is het duidelijk dat hier voor de zorgorganisaties een belangrijke rol is weggelegd: ‘Werkgevers moeten meer kansen creëren. Als zij-instromer heb je al zoveel bagage, ook omdat je meestal wat ouder bent. Een volledige opleiding is in mijn optiek dan ook niet nodig om dienstbaar te zijn en goede hulp te bieden. Zeker in deze tijd met de hoge werkdruk en arbeidstekorten moet er flexibeler naar de mogelijkheden gekeken worden’.

Lees verder

Voorlopig blijft Jan zijn loopbaan in de zorg voortzetten, en hoopt hij met zijn boekje anderen een beter beeld van de sector te geven. Wat maak je op een dag mee? Welke uitdagingen komen er op je af? Jan: ‘Door mijn boekje en de verhalen op glaswerkt.nl te lezen kom je te weten wat werken in de zorg écht inhoudt. En misschien inspireert het anderen ook wel om dezelfde overstap te overwegen. Dat zou natuurlijk al helemaal mooi zijn’.

Ben jij benieuwd naar Jan’s ervaringen in de zorg? Bestel het boekje ‘Hé, ben je alleen’ hier.